[:gj]ભારતના કૃષિ વિજ્ઞાનીઓએ ગુજરાત માટે ઘાસચારાની નવી 5 જાતો શોધી
દિલીપ પટેલ 20 ડિસેમ્બર 2021
ઘાસચારાની 15 નવી સંકર જાતો કૃષિ વિજ્ઞાનીઓએ તૈયાર કરીને ખેડૂતોને વાવવા માટે ભલામણ કરી છે. ઈન્ડિયન કાઉન્સીલ ઓફ એગ્રિકલ્ચર રીસર્ચે શોધેલી જાતોને કૃષિ મંત્રાલયે ભલામણ કરી છે. જેમાં ગુજરાતના પશુપાલકો માટે 5 જાતના ઘાસચારા છે. આ જાતો શોધવામાં લગભગ 6થી 10 વર્ષનો સમય લાગ્યો છે. આમાંથી ગુજરાતની કૃષિ વિશ્વ વિદ્યાલયોએ કોઈ જાત વિકસાવી નથી. ગુજરાત બહાર શોધાઈ છે પણ ગુજરાતમાં ઉગાડીને પશુઓને સારો ચારો આપી શકાય છે.
ગુજરાતમાં 19,500 ગામડાના દૂધ એકત્રીત કેન્દ્રો દ્વારા 3 કરોડ લિટર દૂધ 37 લાખ પશુપાલકો લોકો આપે છે. ગુજરાતમાં કુલ પશુઓની વસતી 2.68 કરોડ ગણવામાં આવી છે. તેમને ખોળ અને લીલો કે સૂકો ચારો આપવામાં આવે છે. ચોમાસામાં 40 લાખ હેક્ટરમાં ઘાસચારો ઉડવામાં આવે છે. રવિ ઋતુમાં 4.70થી 5 લાખ હેક્ટરમાં વાવેતર થાય છે. આમ રાજ્યમાં 3 ઋતુમાં 50 લાખ હેક્ટરમાં ઘાસચારો ઉગાડવામાં આવે છે.
Oats (Avena sativa) OL1869-1 OL 13 – જવ કે જઈ પશુપાલકો માટે રવિ ઋતુ માટે શ્રેષ્ઠ ચારો છે. જે ગુજરાત ઉપરાંત બીજા 8 રાજ્યોના ખેડૂતો માટે પણ ભલામણ કરી છે. જેનું ઉત્પાદન હેક્ટરે સરેરાશ 624.5 ક્વિન્ટલ લીલો ચારો આપે છે. 25.1 ક્વિન્ટલ જવ – બિયા મળે છે. 155 દિવસમાં પાકી જાય છે.
જનવી બીજી એક જાત Central Oat OS 405 (OS 405) પણ બનાવી છે. જે ગુજરાત ઉપરાંત 5 રાજ્યોમાં ઉગાડવા માટે ભલામણ કરી છે. હેક્ટરે રવિ ઋતુમાં 515 ક્વિન્ટલ લીલો અને 115 ક્વિન્ટલ સુકો ચારો ઉત્પાદન આપે છે. 15.39 ક્વિન્ટલ બિયાંનું ઉત્પાદન આપે છે. 155 દિવસમાં તૈયાર થઈ જાય છે.
જવની બીજી એક જાત OL 1861 છે. જે ગુજરાત ઉપરાંત 17 રાજ્યોમાં ઉગાડવા માટે ભલામણ કરી છે. સરેરાશ હેક્ટરે 4487 ક્વિન્ટલ લીલા ચારાનું ઉત્પાદન આપે છે. 19.60 ક્વિન્ટલ બીયાં પેદા થાય છે. 160 દિવસમાં તૈયાર થઈ જાય છે.
હાઈબ્રિડ બાજરો BNH-11 (BAIF Napier Hybrid- 11) પશુચારા માટે ગુજરાત ઉપરાંત 14 રાજ્યોમાં ઉગાડવા માટે ભલામણ કરી છે. જેનું હેક્ટરે લીલો ચારો 1219 ક્વિન્ટલ અને સુકો ચારો 277 ક્વિન્ટલ ઉત્પાદન આપે છે. આ બાજરાની ખૂબી એ છે કે, પરિપક્વતા ગુણવત્તાયુક્ત લીલો ખોરાક, લીલા પર્ણસમૂહ, જાડી લંબગોળ દાંડી, તરુણાવસ્થા વગરના નરમ, લાંબા અને પહોળા પાંદડા માટે 55 દિવસનો અંતરાલ સાથે ઉત્પાદન આપે છે.
રાજગરો – Grain amaranth (Amaranthus spp.) BGA 4-9 (Suvadra) ઘાસ ગુજરાત ઉપરાંત ઓરીસા, જારખંડ, છત્તીશગઢ, મહારાષ્ટ્રના પશુપાલનો અને ખેડૂતો માટે ઉગાડવા ભલામણ કરી છે. જે રવિ ઋતુમાં હેક્ટરે 17 ક્વિન્ટલ થી 28 ક્વિન્ટલ સુધી ઉત્પાદન આપે છે. 126 દિવસમાં તૈયાર થઈ જાય છે.
RCEP રીજિયોનલ કોમ્પ્રિહેન્સિવ ઈકોનોમિક પાર્ટનરશિપને ભારતે સ્વિકારી નથી. કરારો કરાયા હોત તો ન્યુઝીલેન્ડ તથા ઓસ્ટ્રેલિયાથી ભારતમાં દૂધની અનેક ચીજો ઠલવાઈ હોત. તો ગુજરાતનો કે ભારતનો ડેરી ઉદ્યોગ ખતમ થઈ ગયો હોત. વિશ્વના 20 ટકા દૂધ ભારતમાં પેદા થાય છે. દેશમાં 1.70 કરોડ નાના દૂધ ઉત્પાદકો છે. 2 લાખ સહકારી દૂધ મંડળીઓને દૂધ આપે છે. પણ સહકારી ડેરીઓ દૂધ કે તેની ચીજોની વિશ્વની કુલ નિકાસના માત્ર 0.25 ટકા જ ભારતનું દૂધ કે દૂધની પેદાશોનો વિશ્વમાં નિકાસ હિસ્સો છે. અમુલ ડેરી વિશ્વની ટોચની 20 ડેરીમાં આવે છે, આમ છતાં ગુજરાતનું સહકારી ક્ષેત્ર નિકાસમાં સદંતર નિષ્ફળ રહ્યું છે.
આણંદના પશુપાલક સંજય રબારી 500 ગાય રાખે છે. દૂધ ઉત્પાદન હરીફાઇમાં વિજેતા બન્યા છે.
ગોંડલના ગીતાબેન 45 ગાય રાખીને 14 લાખ રૂપીયાનો નફો કમાય છે.
રાજ્યના પશુપાલન વિભાગે 2012માં ગુજરાતમાં ગાય, ભેસ, બકરા, ઘેટા પશુઓ 2,71,28,200 હતા. બનાસકાંઠા જિલ્લામાં સૌથી વધુ 25.44 લાખ પાલતુ પશુઓ હતા. 1 કરોડ ગાયો હતા. 2019માં 3.50 લાખ ઘટીને 96.34 લાખ થઇ છે. ખરેખર તો 1.20 કરોડ હોવી જોઈતી હતી. ભેંસ 1.05 કરોડ છે.
ભારતમાં રૂમાંથી 110 લાખ ટન કપાસીયા પેદા થાય છે. જેમાં ગુજરાતમાં 12 લાખ ટન કપાસિયા પેદા થાય છે. 17થી20 ટકા તેલ કાઢી લઈને 10 લાખ ટન ખોળ બની શકે છે. 1.70 કરોડ પશુને રોજના 1.70થી 5.10 કરોડ કિલો કપાસિયા ખોળ રોજ ઓછામાં ઓછો આપવામાં આવે છે. તેનાથી વધું હોવાની શક્યતા છે. જે આખા વર્ષનું ગણવામાં આવે તો 620 કરોડ કિલોથી 1861 કરોડ કિલો કપાસિયા ખોળ થવા જાય છે. માનો કે માત્ર 300 કરોડ કિલો જ કપાસિયા ખોળ વપરાય છે. તો પણ તેની સામે કપાસિયા ખોળનું ઉત્પાદન તો 10 લાખ ટન એટલે કે 100 કરોડ કિલો જ છે. તેનો સીધો મતલબ એ થયો કે ઓછામાં ઓછી 3 ઘણી ભેળસેળ થઈ રહી છે. તેથી ઘાસચારો શ્રેષ્ઠ માનવામાં આવે છે.[:en]Dilip Patel 20 December 2021
15 new hybrid fodder varieties have been developed by agronomists and recommended for planting by farmers. The varieties discovered by the Indian Council of Agricultural Research have been recommended by the Ministry of Agriculture. In which there are 5 types of fodder for the shepherds of Gujarat. It took about 6 to 10 years to find these varieties. Of these, the Gujarat Agricultural Universities have not developed any variety. Invented outside Gujarat but grown in Gujarat can provide good feed for cattle.
In Gujarat, 30 lakh liters of milk is provided by 37 lakh shepherds through 19,500 gram milk collection centres. The total livestock population in Gujarat is estimated at 2.68 crore. They are given flour and green or dry fodder. In monsoon, fodder is grown in 40 lakh hectares. Sowing is done in 4.70 to 5 lakh hectare in Ravi season. Thus fodder is produced in 50 lakh hectares in three seasons in the state.
Oats (Avena sativa) OL1869-1 OL 13 – Barley or goat for shepherds is the best feed for the Ravi season. Which is recommended for farmers of 8 other states other than Gujarat. Its production gives an average of 624.5 quintals of green fodder per hectare. 25.1 quintal barley seeds are obtained. Matures in 155 days.
Jhanvi has also developed another variant, Central Oat OS 405 (OS 405). Which is recommended for cultivation in 5 states other than Gujarat. One hectare gets 515 quintal green fodder and 115 quintal dry fodder in sunny season. 15.39 quintal seed is produced. Ready in 155 days
Another variety of barley is OL 1861. Which is recommended for cultivation in 17 states apart from Gujarat. An average hectare yields 4487 quintals of green fodder. 19.60 quintal seed is produced. Ready in 160 days.
In addition to Gujarat, the hybrid millet BNH-11 (BAIF Napier Hybrid-11) is recommended for cultivation for livestock in 14 states. It produces 1219 quintals of green fodder and 277 quintals of dry fodder per hectare. The specialty of this millet is that it produces mature quality green food, green leaves, thick oval stems, soft, long and broad leaves without puberty with an interval of 55 days.
Rajgaro – Grain Amaranth (Amaranthus spp.) BGA 4-9 (Suvadra) Grass is recommended for growing for pastoralists and farmers of Orissa, Jharkhand, Chhattisgarh, Maharashtra besides Gujarat. Which gives 17 quintal to 28 quintal per hectare yield in sunny season. Ready in 126 days.
India does not accept the RCEP Regional Comprehensive Economic Partnership. Had there been agreements, many dairy products from New Zealand and Australia would have been shipped to India. Then the dairy industry of Gujarat or India would have ended. India produces 20% of the world’s milk. There are 1.70 crore small milk producers in the country. Two lakh cooperatives give milk to the milk societies. But cooperative dairies account for only 0.25 percent of the world’s total exports of milk or its products. Amul Dairy is one of the top 20 dairies in the world, yet the cooperative sector of Gujarat has failed miserably in exports.
Sanjay Rabari, a shepherd from Anand keeps 500 cows. The milk production has become the winner in the competition.
Geetaben of Gondal earns a profit of Rs 14 lakh by keeping 45 cows.
According to the State Animal Husbandry Department, Gujarat had 2,71,28,200 cows, buffaloes, goats and sheep in 2012. Banaskantha district had maximum 25.44 lakh livestock. There were 1 crore cows. In 2019 it has come down from 3.50 lakhs to 96.34 lakhs. Actually it should have been 1.20 crores. Buffalo is worth 1.05 crores.
Cottonseed in India produces 110 lakh tonnes of cottonseed. In which 12 lakh tonnes of cottonseed is produced in Gujarat. One million tonnes of flour can be prepared by extracting 17 to 20 percent oil. At least 1.70 to 5.10 crore kg cottonseed food is given to 1.70 crore cattle daily. quite likely. Keeping in view the whole year, from 620 crore kg to 1861 crore kg cottonseed food goes. Suppose only 300 crore kilograms of cottonseed meal are used. However, against this the production of cottonseed meal is only 1 million tonnes or 100 million kilograms. It simply means that at least 3 of them are getting c[:hn]20 डिसम्बर 2021
दिलीप पटेल
चारे की 15 नई संकर किस्मों को कृषिविदों द्वारा विकसित किया गया है और किसानों द्वारा रोपण के लिए अनुशंसित किया गया है। भारतीय कृषि अनुसंधान परिषद द्वारा खोजी गई किस्मों की सिफारिश कृषि मंत्रालय ने की है। जिसमें गुजरात के चरवाहों के लिए 5 तरह का चारा है. इन किस्मों को खोजने में लगभग 6 से 10 साल लग गए। इनमें से गुजरात कृषि विश्वविद्यालयों ने कोई किस्म विकसित नहीं की है। गुजरात के बाहर खोजा गया लेकिन गुजरात में उगाकर मवेशियों को अच्छा चारा दिया जा सकता है।
गुजरात में 37 लाख चरवाहों द्वारा 19,500 ग्राम दूध संग्रह केंद्रों के माध्यम से 30 लाख लीटर दूध उपलब्ध कराया जाता है। गुजरात में कुल पशुधन आबादी 2.68 करोड़ अनुमानित है। उन्हें आटा और हरा या सूखा चारा दिया जाता है। मानसून में 40 लाख हेक्टेयर में चारा उगाया जाता है। रवि सीजन में 4.70 से 5 लाख हेक्टेयर में बुवाई की जाती है। इस प्रकार राज्य में तीन मौसमों में 50 लाख हेक्टेयर में चारे का उत्पादन होता है।
जई (अवेना सतीवा) OL1869-1 OL 13 – चरवाहों के लिए जौ या बकरी रावी के मौसम के लिए सबसे अच्छा चारा है। जो गुजरात के अलावा 8 अन्य राज्यों के किसानों के लिए अनुशंसित है। इसके उत्पादन से प्रति हेक्टेयर औसतन 624.5 क्विंटल हरा चारा मिलता है। 25.1 क्विंटल जौ के बीज प्राप्त होते हैं। 155 दिनों में परिपक्व होती है।
जाह्नवी ने एक और किस्म सेंट्रल ओट ओएस 405 (ओएस 405) भी विकसित की है। जिसे गुजरात के अलावा 5 राज्यों में खेती के लिए अनुशंसित किया जाता है। एक हेक्टेयर में धूप के मौसम में 515 क्विंटल हरा चारा और 115 क्विंटल सूखा चारा मिलता है। 15.39 क्विंटल बीज का उत्पादन होता है। 155 दिन में बनकर तैयार
जौ की एक अन्य किस्म OL 1861 है। जिसे गुजरात के अलावा 17 राज्यों में खेती के लिए अनुशंसित किया जाता है। औसत हेक्टेयर से 4487 क्विंटल हरा चारा मिलता है। 19.60 क्विंटल बीज का उत्पादन होता है। 160 दिनों में तैयार।
गुजरात के अलावा 14 राज्यों में पशुधन के लिए हाइब्रिड बाजरा BNH-11 (BAIF नेपियर हाइब्रिड-11) की खेती के लिए सिफारिश की जाती है। यह प्रति हेक्टेयर 1219 क्विंटल हरा चारा और 277 क्विंटल सूखा चारा पैदा करता है। इस बाजरा की खूबी यह है कि यह 55 दिनों के अंतराल के साथ बिना यौवन के परिपक्व गुणवत्ता वाले हरे भोजन, हरे पत्ते, मोटे अंडाकार तने, मुलायम, लंबे और चौड़े पत्ते पैदा करता है।
राजगारो – अनाज ऐमारैंथ (ऐमारैंथस एसपीपी।) बीजीए 4-9 (सुवाड्रा) घास को गुजरात के अलावा उड़ीसा, झारखंड, छत्तीसगढ़, महाराष्ट्र के चरवाहों और किसानों के लिए उगाने की सिफारिश की जाती है। जो धूप के मौसम में 17 क्विंटल से 28 क्विंटल प्रति हेक्टेयर उपज देती है। 126 दिनों में तैयार।
भारत आरसीईपी क्षेत्रीय व्यापक आर्थिक भागीदारी को स्वीकार नहीं करता है। अगर समझौते हुए होते तो न्यूजीलैंड और ऑस्ट्रेलिया से कई डेयरी उत्पाद भारत भेज दिए जाते। तब गुजरात या भारत का डेयरी उद्योग समाप्त हो जाता। भारत दुनिया के 20% दूध का उत्पादन करता है। देश में 1.70 करोड़ छोटे दूध उत्पादक हैं। दुग्ध समितियों को दो लाख सहकारिताएं दूध देती हैं। लेकिन दुनिया के दूध या उसके उत्पादों के कुल निर्यात में सहकारी डेयरियों की हिस्सेदारी केवल 0.25 प्रतिशत है। अमूल डेयरी दुनिया की शीर्ष 20 डेयरियों में से एक है, फिर भी गुजरात का सहकारी क्षेत्र निर्यात में बुरी तरह विफल रहा है।
आणंद के एक चरवाहे संजय रबारी 500 गाय रखते हैं। दुग्ध उत्पादन प्रतियोगिता में विजेता बन गया है।
गोंडल की गीताबेन 45 गायें रखकर 14 लाख रुपए का मुनाफा कमाती हैं।
राज्य पशुपालन विभाग के अनुसार 2012 में गुजरात में 2,71,28,200 गाय, भैंस, बकरी और भेड़ थी। बनासकांठा जिले में सबसे अधिक 25.44 लाख पशुधन थे। 1 करोड़ गायें थीं। 2019 में यह 3.50 लाख से घटकर 96.34 लाख हो गई है। दरअसल यह 1.20 करोड़ होनी चाहिए थी। भैंस 1.05 करोड़ की है।
भारत में कपास से 110 लाख टन बिनौला का उत्पादन होता है। जिसमें गुजरात में 12 लाख टन बिनौला का उत्पादन होता है। 17 से 20 फीसदी तेल निकालने से 10 लाख टन आटा तैयार किया जा सकता है। 1.70 करोड़ मवेशियों को रोजाना कम से कम 1.70 से 5.10 करोड़ किलो बिनौला भोजन दिया जाता है। बहुत संभावना है। पूरे वर्ष को ध्यान में रखते हुए 620 करोड़ किलो से 1861 करोड़ किलो बिनौला भोजन जाता है। मान लीजिए कि केवल 300 करोड़ किलोग्राम बिनौला भोजन का उपयोग किया जाता है। हालांकि, इसके मुकाबले बिनौला भोजन का उत्पादन केवल 1 मिलियन टन या 100 मिलियन किलोग्राम है। इसका सीधा सा मतलब है कि उनमें से कम से कम 3 भ्रमित हो रहे हैं। इसलिए चारा सबसे अच्छा माना जाता है।[:]
